O Purest of Creatures, sweet Mother, sweet Maid
The one spotless wound where in Jesus was laid
Dark night has come down on us, Mother and we
Look out for the shining, Sweet Star of the Sea
Sweat Star of the Sea, Sweet Star of the Sea
Look out for the shining, Sweet Star of the Sea

Keenger, ‘t leëve doog soms pieng
Loat mich noe mar los, loat mich mar goa
D'r sjieëêmer vilt, ich kan nit mieë
De poat is tou, woë vuur ich sjtoa
En ich klop, klop, klop op de hieëmelpoat

Leef luj, mie leëve is vuurbie
Ich krieg noe rust, ‘t is gedoa
In ‘t duuster zieë ich noe e leech
t Wiest mich d'r Weëg, eë ich mot goa

Keenger, 't leëve woar soms zjwoar
Mè saame dooge vuur os best
Mit leefde en mit vöal plezeer
Herinnering is wat uch rest

En es ich doëd goa, grien mar neet
Ich ben nit echt doëd, moste wete
't Is mar e lichaam dat ich achter leet
Doëd ben ich pas, es doe mich bis vergeëte

En es ich doëd ben, treur mar neet
Ich ben nit echt doëd, moste wete
‘t Is de heimwee, die ich achter leet
Doëd ben ich pas, es doe dat bis vergeëte

En es ich doëd ben, böak mar neet
Ich ben nit echt doëd, moste wete
’t Is ’t verlange, dat ich achter leet
Doëd ben ich pas, es doe dat bis vergeëte
Doëd ben ich pas, es doe mich bis vergeëte
 

Noe goan de blome noch doeëd
Noe geit de zón noch ònger
En nieëmes kint zónger en broeëd

Sjtil mar wach mar, alles wird nuuj - d'r hieëmel en de aerd.
Sjtil mar wach mar, alles wird nuuj - d'r hieëmel en de aerd.

Dao is gein zón en gein maon.
Dao zal God ós verlichte
Dao zulle alle gezichte
vol van Dien heerlikheed sjtaon.

Dao is geine doeësj of verdreet.
Dao zal God ós ómgaeve
Dao is gelökkig laeve
en ’t eindigt neet.

Ze woënde in e vakwekhuuske,
Gans opgebouwd va hout en leem
‘t Woar waal nit zoë iéwigs groët
Mè och, ze veulde zich doa heem

De keenger woare al de duur oet
Klingkeenger zurgde vuur gelach
Mè deks da gong ‘t uever vreuger
En wat de mam doe ummer zach

't Is nog noëts, nog noëts zoë donker geweës
Of 't weëd ummer waal wer leeg

Mit honder, verkes en get kui
Hou wirke ‘t leëve in d'r greep
D'r pap deë makde gans lang daag
En de mam die zurgde dat alles leep

Sóms zeen d'r van die tieje, nae, dan kènste neet väöl lieje.
Me veult zich óngelökkig en allein.
D'r is mer ein remedie, kóm, sjei oet mit die kommedie
En dènk mer zoa: Dat haet toch jederein
Nao wèntjer kump weer lente, dus wat maakse dich toch drök.
D'r zeen zoa väöl momente van get leefde en gelök..

Refrein:
Vaarwel, vaarwel, Limburgs landj, zoo koosj 't toch neit blieve.
Mer dansende kènjer, handj in handj, zulle altied, altied bie dich blieve.

Zuug 'm kòmme, mit zien vrundjes, mit zien ratelende reim.
Heur 't kleppere van de klumkes, kiek wieste zellef vruiger leips.

Heur ze saame leidjes zènge, bie de meister in de klas.
In de sjpeeltied bökske sjprènge, viefteen sjtein in eine pas.

Op ’t Vriethof op ’n baank
Höb iech Slivvenhier bedaank
Veur ’t sjoens dat Heer aon miech gegeve heet.
Jao dao bij die aw maosbrögk
Dao voont iech mien groet gelök
Iech weit zeker dat iech dat noets mie vergeet.
In die stad daor aon de Maos
Daor höb iech es keend geraos
Daor ging iech veur ’t iers naor sjaol
Lierde iech mien moojertaol.
Op ’t Vriethof op ’n baank
Höb iech Slivvenhier bedaank
Veur ’t sjoens dat Heer aon miech gegeve heet.

Sjtónt ver hiej bie ein,
mennigein lieët 'n traon.
Sjtilte deit os sjwiege,
ei laeve is gedaon.

Wie 'ne voeëgel in d'r wind, bis te weggegange,
in os harter en kop blief dien waeze hange.
Wie 'ne voeëgel in d'r wind, wie 'n vlag die wuert gesjtrieëke,
wie 't water teruk nao de zieë, wie ei blaad vuer e nuit mót wieke,
Wie 'ne voeëgel in d'r wind, voeëgel wind.
Hohohoho, hohohoho, hohohoho, hohohoho.

Refrein:
Mam, kôm ens heej,
Ein batje, boetje, bietje doënderbeej.
Toch kan wat geej heb gedaon,
Noëit verlaore gaon.

As 's aoves ouk de grôtsten blaag nao bed toe is gedaon,
en pap met verse kôffie in de nachdeens is gegaon,
Dan pak ôs mam de striëkplank oët de kas.
En haet ze um ein oor of elf de rômmel aan de kant,
Dan dink ze: kroëp maar gauw in bed, dan is ze afgebrand.
En viëf minute later sluëp ze vas.

't Durp is stil, 't liekt verloate, 't rimpelt in 't oavendlicht.
Hugstes 'n paar minse proate, deure dreie langzaam dicht.
't Durp is muuj, 't is verslaage, 't durrep dat verloor vandaag.
Verloor mier dan 't kos verdraage, 't waas teveul wat 't zaag.

Heej stong midde in 't leave, alles wat 'ie zei en doch.
Doar ging genne weg an neave, heej haj an twieje wurd genog.
't Durrep woar 'ie waas geboare, dat bouwde 'ie met elke stien.
Dat durrep het vandaag verloare, 't durrep is vandaag allien.

De kins wachte, de kins haope
de kins doéme det ’t lök
In gedachte, kinse slaope
maar ’k lig wakker op de rök
’k Kiék oorelang nao detzelfde rotbehang

’k Huur allein maar
Dich kriegs hölp van d’n tiéd
Jông, d’n tiéd sleip dich d’rdoor

Maar wie langer, wie groëter de spiét
En alweer ein volgend oor
’t Is neet det ik dich iets verwiét
Maar ’k bin waekelangk d’n tel al kwiét