Ieder jaor ut zelfde, iederjaor wer mis,
bin ik nie te halde, as 't vastelaovend is.
Huur ik dan dat trömke, mot ik d'r gauw hin,
Bang dat 't nie dur kan gaon as ik d'r zelf nie bin.

Refrein:
As ik dat trömmelke huur, mien kiepske uut de zàk,
want dan môt ik daor hin, en goj ik uut mien dàk.
Zwollege alaaf, alaaf, Zwollege ALAAF!

Vastelaovend is toch 't mojste ien dit land,
efkes al ôw zörrege, hiël wiet àn de kant.
Huur ik dan dat trömke, kriebele mien biën,
alle Bokke same, nè gèn man stöt alliën.