Refrein:
Zoeë get sjoeëns zuuste neet al te deks,
mie kink doe bis get gans gevreks.
Zoeë sjoeën sjtuk verkleide natuur,
dat kunt mar zelde vuur.
Zoeë get sjoeëns zuuste neet al te deks,
mie kink doe bis get gans gevreks.
Zoeë sjoeën gesjmienkt gezich,
dat huüt alling bei dich.

Oet de bonte vasteloavessjtroek sjpringt ee blumke deedelik oet.
Dat blumke, mie kink, bis dich mit die sjoën gesjmienkt gezich.
Doe biswie ee pleëtje oet ee book en wie der sjlagroom op der kook.
Mie kink noe zaag toch zelf oane dich is't toch mar de helf.

Es ich noa de vasteloavesdaag gaar neet mië an dich dinke maag.
Da veul ich mich ongeweun, 't is gedoa mit miene dreum.
En der kook is op en 't book is tow, ut ging wer allenuij te gow.
Ing sjoën herinnering woa ich noch ummer va zing.