doe waors waal neet dae zelfverzieëkerde vader
zoeë wie e kind dat van pap toch verwach
doe waors waal neet dae sjterke kameraod mit zien krach
dèks howste daovuer neet èns de mach
mer achteraaf begriêp ich, al lieëk 't doe zoeë min
zoeë es dich in sjtille leefhöbs,
zoeë zouw de waereld mótte zin

ich waor amper veer, doe noomste mich al mit
't zóndes nao 't voetbalveld, ich zoog sóms wit
es ze weer howwe verlaore
dan zags doe 't is verdeend, mer ich koos dao nieks mit
't is mer e vuerbeeld, zoeë kaome d'r mieë
ich sjnapde dao nieks van, daoróm góng ich zoeë te kieër
taenge dien meneer van zècke, este perbeerdes oêt te lècke
woêste nieks vuer hoofs te doeën, geit hieël dèk verkieërd

in daen tiêd wós ich neet watste waors vuer mich
doe waors gesjlaote en ich kroog gein pak op dich
ich koos mit dich neet riddenere wie ich auch perbeerde
mer örges veulde ich, wievöelste heels va mich
doe waors tevrije, dien gelouf dat waor dien krach
dat höbs dich aan ós waal doêzend kieër gezag

es kind kós'ch dat neet begriêpe, dat moos allenej nog riêpe
mer doe goofs ós vöel mieë es ich vreuger dach