Och waat vonj ich 't doe toch sjoon,
Kenjersjeelkes mit dich te doon,
In ei krenkske sjpronge, en veer twee dan zonge.
'ch Heur die sjtomke noe nog zoo klaor,
Sjus es went 't van gist're waor,
Ze blif mich ummer bie, die sjoonste melodie.

Refrein:
Zeng nog ens dat melodieke,
Waatste vruiger veur mich zongs.
Oet daen tied, dae eeuwe geit lieke,
Woo's doe zoo van holjs,
En het aldersjoonste vonjs.

Es ich ens in dien uigskes keek,
Later wei'r in die wengske kneep,
Fluusterde in 't eurke, kreegs te mich ei kleurke.
Went ich dan dich ei muulke gouf,
En dien hertje vool gauwer sjloug,
Klonk ummer korter bie, die zellefde melodie.

Och wie lang is dat noe gelee,
'ch Weit 't zelver noe al neit mee,
Dat dat doe gebeurde, en die leidje heurde.
'ch Ken de weurdjes nog ein veur ein,
Zeng nog einmaol dat sjoon refrein,
Doe maaks mich dan wei'r blie,
Doe mit dien melodie.