Zelfportret
Ik ging nar 't museum vur 't schilderij
de kerk, de rivier, 't schip in de bocht
binne vlooge de joare vurbeej
ik keek um meej hin en ik zocht
in 'n andere ruumte, 'n ander licht
oaver de gang en ik leep door
ik dreide meej um, en zaag ow gezicht
groet op 'n donkere moor
rustige oege, de zwarte baret
de ochtendzon dor 't matte glaas
alles wees nar ow zelfportret
nar alles zoeals 't oeit waas
we keke nar elkaar
ik zaag ow hand in elke streep
en met elk gebaar
elke lien van de groete baas
elke beweaging die leep,
leep terug nar hoe 't oeit waas
ow bleke huid op de achtergrond
donkerbroen, de snor en d'n baard
toevallige vlek boave de mond
alles vur altied bewaard
de wind van toen ruist hiel stil
hiel ver weg van 't geraas
weit meej terug, wet wat ik wil
alles zoeals 't oeit waas
we keke nar elkaar
ik zaag ow hand in elke streep
en met elk gebaar
elke lien van de groete baas
elke beweaging die leep,
leep terug nar hoe 't oeit waas
ik loep nar boete, ik zij de lucht
als linne gespanne op 'n houte raam
de hoege wolke boave de brug
't geschilderde water, de zilvere Maas
is onderteikend met owwe naam
en ik bin wir wie ik was
we keke nar elkaar
ik zaag ow hand in elke streep
en met elk gebaar
elke lien van de groete baas
elke beweaging die leep,
leep terug nar hoe 't oeit waas