Refrein:
Zeeje unnen echte Rogstaeker, dan laotj uch mer 's huuere.
Zeeje unnen echte Wieërtenaar, dan laotj 'm nôw mer lekker gaon.
De Preens dae es weer heej, de blaozers zeen d'r beej.
Met vastelaovundj stieët weer hieël wat te gebuuere.
Zeeje unnen echte Rogstaeker, blieftj dan aan de kânt neet staon.

Al jaorelang stieët oeeze vastelaovundj aan d'n top,
want eederein deut mej en alles stieët op ziêne kop.
'n Pruûkske van wat vêrrekeshaor, 'n naeske as 'n körs.
Ich dreenk nog gauw 'n pilske want nôw esse lekker vörs.

't Boore- en 't Prinsebâl gae kuntj nao allebei-j,
en asje aan de buure vraogtj, dan gaon di-j auch nog mei-j.
En zoodigs met d'n optocht es hieel Wieërt weer oppe bein,
dan hoofdje neet te kalle want dan zingdje dit refrein.