Wi-j ich toês kwoom
woor d'r gein böl op tillevies
En oees vraw di-j zoot naaks oppe bank
Ze spuueldje patience op un aoje gezet
Ze fluusterdje 'toeen kom nao bed'
en ich ging gelieek met heur met

Refrein:
Ze loog tieege mich
ich staontj neet te leege
En leet d'r spontaan, rejaal eine vleege
Toen zag ze: 'och gut zegk ich huuer wat
'ch gluîf dette ouch nog wat stînktj schat'

'ch Heb un vrawke
och zoee leef en zoee sjermant
In de kuuëke esj echt un prinses
Ze es ouch nog bloond, neet echt beej de hand
Ich heb heur wi-j't hetj in de tes
Mer dao's ein deenk waat echt minder es

Woooh, dae stank neet to harde
'ch ging hos vanne gaert
En ich dacht mer allein ich mot op
En ut drei-jdje mich doeer miene kóp
Ich preufdje de greuntjes, de sop

Op vekânsie, gaon vae nao Spanje met de tênt
Oppe locht, det es goot v'r de kneuk
En 's aovus op 't luchtbet veul ich mich kontent
Mer dan keumptj eins weer dae reuk
Dan weit ich echt neet woeej't ich zeuk

ich gluif dette wat stînkt