't Is werm sjpieë vanoavend, doeëdmui kroef iech in bed.
De oer sjleet wus-besjtroavend, d'r wekker jeet mörje nit.
Den iech blief besjtimd werm rótte bis d'r mörje wied um is,
en iech ving alles jótte wen iech sjlof deep en vas.

Weëd wakker, sjtank óp, de zon sjiengt in dieng oge.
Weëd wakker, sjtank óp, d'r nuië daag vingt aa.

Iech nem miech vuur tse doeë dan wat iech zoeë döks jezaad han.
Wen iech vrug in bed bin han iech 't smurjens jouw zin.
Mar noeëts koeët iech probere of 't zoeë jeet wie iech zaat,
den ummer zoog iech sjtere, han iech nog ing direën jemaad.

Mar ins zal iech miech tswinge mit hóngeddoezend oere,
die junt tsezame zinge mit de klokke van d'r toere.
Opins zits iech dan reët in bed en alles laacht miech aa.
Iech óngerstjtreep d'r kalender vet dat iech hü woad jehaode han.