Refrein:
Wao is Anthonius, och, och Anthonius,
wao bös ze haer, dôw luüts mich aardig in de sjteek.
Wao is Anthonius, och och Anthonius,
bös dôw d'r neet den raak ich iddere kiër van sjtreek.
En auch mein sjleutels, die had ich dao net nog vas.
Wao is Anthonius, och och Anthonius,
waorum ken ich toch noeits get vinge zonger dich ?

Gaon ich op sjtap of duchtig aan de zjwiër,
te vuül gehad, gebeurt mich idders kiër.
Maar as ich sjtraks nao hoës wil gaon,
môt ich den links of rechs aaf sjlaon ?

Dôw brings mich thoës, wies aan mien eige deur,
maar geis-se weg den raak ich euversjteur.
Want wat ich zeen toet meine sjpiët,
't sjleutel-gaetje det is kwiët.