Waat gebeurt t’r as miense doodgaon?

Mit ’n bidprintje en de móndj vol tenj
Kinne veer zo weer op hoes aan gaon
In paradisum deducant te angeli:
’t Is gedaon
En ich, ich zów zo gaer nog zovaöl mit dich wille bekalle
En doe höbs nog ’n aetentje te good in de sjtad
Aangekondigd maar toch nog euvervalle
Noe zoje veur eers echt get te bekalle höbbe gehad
Zoas

Waat t’r gebeurt as miense doodgaon
Is ’t dan allemaol veurbie?
Geit t’r örges nog get wiejer?
Of waert ’t allein maar kajer hie?

Dan geis se dinke euver ’t laeve
En waas de d’r van höbs gemaak
En achteraaf, inderdaad dan doert ’t maar aeve
Maar in det aeve höbs doe mich geraak
Mit dien prachtige waörd óm ’t precies te zegke
Vol compassie en veural mit vaöl plezeer
Mit dien krach óm dich d’r bie neer te legke
Waat kint eine miens nog meer?
Daoróm

Mesjien noe-s doe bis gesjtorve
Mesjien is ’t dan toch nog neet gans veurbie
Mit ’n bietje gelök höbbe veer get van diene leve glimlach georve
Veur noe ’t weer kajer is gewaore hie