Vrundsjap höbste nudeg in 't leve, deile watste höbs, numme en geve.
De steis daan noets allein, en deils plezeer en pijn.
Iemand dee dao altied is en alles veur diech deit.
Vrundsjap höbste nudeg in 't leve, deile watste höbs, vräög en sjegrijn.

Dat bringk diech gelök, en wat ste giefs dat krijkste trök.
Want dat geveul raakste noets mie kwiet, en greujt allein mer mèt d'n tied.
Vrundsjap kump altied vaan pas, twiefel neet en haw 't vas.
Want es 't diech ins tege zit, daan steiste neet allein deveur.

Dus pak diech noe bejein en huur noe miene raod:
Zeuk diech 'ne gooje vrund, 'nen echte kammeraod.