Refrein:
En dan boew ich mit mie allerleefste Biella,
mich e neske op d'r Hoonses, in die viella.
Beëter woeëne vier doa noch es d'r Romein,
mit vuur de duur ooch nog e prachtig golfterrein.

D'r wuueningnoeëd woar noeëts zoeë groeët, es jüs op dit moment,
want mit d'r vriegezellesjtoat is geene mieë content.
Me't geld is op, d'r wuueningboew, deë likt al joare sjtop,
en doarom trekke vier noe die Romeinse viella op ...

Ze hubbe doa gesjupt, gezeefd, en dat is geene kwatsj,
bie zonnesjiên in sjtub en es 't reëgende in pratsj.
En es 't effe wil zet v'r d'r ganse kroam wir rech,
want in zoeën viella leeft me, ooch in ozze tiêd, neet sjlech ...

Die viella is erbermlik groeët, vuur op d'r daag van hüj.
En boewt me ze wir op, is dat vuur honderde van lüj,
de kans om doa te leëve in rojaal gezinsverband.
En is ze kloar dan sjteet ze doa, es hoës op beët're sjtand ...