Refrein:
Det hauwde mich paaf... veur de kiebes.
Det sjloog mich in wiej eine dondersjlaag,
dao dreide mich op silaag de maag.
Paaf... veur de kiebes.
Ich zoog metein ich blief biej dich vanaaf vandaag.

lch leep maar get te loupe mit mien zeel onger de erm.
Gein hert onger de reem ich dach: waat mot ich noe ocherm.
Ich had 't waal gehad, de zon die sjeen neet meer veur mich.
Toet op det duuster heukske ich toen aanleep taege dich.

Ich sjtong wiej eine koekwaus, waat gebeurt d'r mich toch noe?
Mien mappes veel mich aope en ich kreeg 't neet meer toe.
Ich sjtong maar get te razele, had sjpagetti in de knäök.
Van bliedsjap höb ich auch nog zeker ein keteer gebäök.

Ich höb dich in mien erm gepak en laot dich nooits meer los.
Ich wis neet det ich mich ooit zo gelukkig veule kos.
Van dien tene gans toet aan dien rispels bösse miene sjat.
Doe bös mien zon die in mien leave nooits gesjene had.