Vastelaovesmaondjig mós ich nao d'n dokter haer
Wat dae mich dao vertéldje, nae det huuerdje ich neet gaer.
Daomèt zoot ich toch wal duchtig in mien maag
Mer väör det ich 't wis, zei ich toen hieël besjlistj...
den höbse dich toch sjterk in mich vergisjtj

Refrein:
Vergaet det mer, vergaet 't.
Sjrief det mer op diene boek
Det ich dao van-ze-laeves-daag,
dae rómmel väör gebroek.
Vergaet det mer, vergaet 't.
Ligk dich dao mer bie neer.
Alles waat ich drink, is ein groeëte, groeëte, groeëte, hieële groeëte..
toet mèt beer.

Vastelaovesdinsdig kraeg ich pien aan miene tandj
D'n tandarts trok mich daoróm miene kies mèt mien versjtandj
Gelökkig waas ich helder wie hae toen begós
Det ich miene móndj mèt water sjpeule mós
Mer väör det ich 't wis, zei ich toen hieël besjlistj...
den höbse dich toch sjterk in mich vergisjtj

Sjmörges nao aswoonsdig mós ich nao de internist
Ich dach det dao wal zeker nao d'n hieëring wäördj gevèstj
Mer hae zei: 'Water drinke, det is noe dien lot.
Want doe wèts det dit vèske zjwumme mot'.
Mer väör det ich 't wis, zei ich toen hieël besjlistj...
den höbse dich toch sjterk in mich vergisjtj