Vrowke 't is vastelaovend
We komme niet tuus vur 't aovend
We hebbe gezónge en niks gehadv Sneej már 'n stuk van 't verkesgat
Sneej már diep, sneej már diep,
Sneej már ieëne vinger diep
Dor baove ien de schaorste
Dor hage de lange waorste
En as de dikke gegaete zien
Dan zun de dunne wel baeter zien
Waorstebreej, Waorstebreej
Gef me 'ne caent, dan go'k vurbeej