Refrein: 
Veer höbbe ’t ... (veer höbbe ’t!!)
Veer höbbe ’t ... (veer höbbe ’t!!)
Dat preufste, dat veulste:
Veer höbbe ’t! - Veer höbbe ’t,
Want wo alles om drejt ...
is ôs hart dat veur vastelaovend sjleit

Couplet: 
Es emes mich vreug:
“Wie deit dae Limburger dat ..?”
geer höb altied plezeer,
en auch vrunj höb ger zat
ger höb sjteeds get te lache,
geer höb ummer gooj zin.
dan vertel ich ’m gaer wie dat kèn ...
kiek ... vreug in ’t jaor wurd de trent al gezat
veer keeze de prins dan in dörp en sjtad
de pekskes de sjpreuk en de wage môt klaor
en dao op taer’ veer de res van ’t jaor!

De sjpas van te veure
is de rooje draod
’t rood gael en greun
dat versjient in de sjtraot
De erns dae is dan finaal van de baan
want ’t geit d’r dan langzaam op aan
veer pakke ôs same en dat is zo sjiek!
Van euveral kump vastelaovesmeziek
van eder menuut hie geneet’ ver intens
veer beseffe: veer laeve mer ens!

Mer naeve passie höb veer auch fetsoen en respek.
Veer leere ôs kènjer neet allein dialek,
mer auch wie ’t môt, wie’t zich heurt, wie ’t doug ...