Op 't sjtrandj, in 't witte zandj,
dao laogs doe, 'n druim oet 'n tropisch landj.
De werme wèndj, de zagte zee,
mien hert sjloog zoa wild, ich waor gans van sjlaag.
't Waor ein lóchkesjteèl, en toen de aovend veel.
Ich dach ich raak dich kwiet, 't sjtrandjfeès goof mich tied.
't Gebeurde heèl sjpóntaan, vèr keeke ós aan,
en de steeldrums reep ós ten dans.

Refrein:
Al doert 't de ganse nach, veer danse de Soca.
't Haet get te waeg gebrach, veer roope al: 'Shakka'.
Al is 't dan nog zoa heit, veer maake 't heiter.
Kom, hauwt mich èns sjtevig vas, dans mit mich nao de zón.

't Ging zoa sjnel, de leefde waor intens.
Met dien auwesj, die waore d'r neet mit èns.
De zón verdween, ich mauch dich neet meè zeen.
Wat bleef waor verlange, herinnering.
Ein jaor ging veurbie, zónger dich aan mien zie.
Toen kaom diene breef, doe bleefs heèl leef.
Wol's mich nörges toe dwinge, mer veer moosjste ós vènge.
en ich vroog dich veur ummer ten dans.