Vastenaovend is waer heeij
Refrein:
Ein, twie, dreeij, vastenaovend is waer heeij.
Veer, vief , zes, gaef mich mer un volle fles.
Zeven, acht, negen, mot ich haen mit al die leege.
Tien, elluf, twelluf, un rundje van de raod van elluf.
As de blumkes waer gaon bleujen, en de zon die schient waer hel,
jao, dan weit ich beej mien eigen, ach schei oet, krieg kieppevel.
Vastenaovend dur waer aankumt en det makt os allemaol bleij.
Allemaol in polonaise, maak un sjoene lange reij.
Lupse achter un sjoen maedje, en de aovend is nag lank.
kinse dich dan nag mier winse, nae, ut lupt neet oet de hank.
Idderein is dan tevreeje en det makt os allemaol bleij.
Allemaol in polonaise, maak un sjoene lange reij.
Is de aovend um gevlogen, en de bein die waeren zwaor,
griepse nach un letste drenkske, zonger al teveul gevaor.
Idderein geit dan tevreeje, bietje meug en toch nag bleij,
allemaol in polonaise, gauw noa hoes un lange reij.