Ich roop de vlikke now van de stroat.
Het es weer fieeste vur jonk en oad.
Uch schoeen verkleije, det es waat pastj.
Ich zocht op zölder in edere kast,
um doa te vinge de gooie moat.
Loup drei-j daag lang dan door elke stroat.
Fieestj neet allein, hi-j haai ich gedachtj dan.
Det es waat ich ur van haai verwachtj.

Refrein:
Vasteloavundj vierdje neet allein.
Ederein es doa vur op de bein.
Zeetj os now us stoan, vae loate um weer goan.
Het kan neet angers want ut es weer zoee gedoan.
Vasteloavundj vierdje neet allein.
Vasteloavundj ederein.
Vatj mer emes vast, det es waat altieed pastj,
en schutj um dan ein pilske in de kraag.

Unne schoeene tied toch, dae vasteloavundj,
um te goan stappe det wetste wul.
Gae zootj zoee zegge, weem es de schoeenste.
Det huure vae straks waal op ein anger bal.
De Prins, dae gieet toch altieed veurop hi-j.
Hae heet zieen bonne nog lang neet op.
Dan ruptj hae weer noa de road van elluf.
Di-j zinge dan weer oeet volle borst.