Refrein:
Van de Brök tot op de Kempe,
En van de maas tot aan de sjloes.
Kèn vér lekkér rempétempé,
En hawte weer hie drie daag hoes.
Door de sjtraote kènné veer weer volop raoze,
Al van wietaaf heuërste herméniekés blaoze.
Vastelaovend viere in ét Reubelendj,
Ooze Reubevreater huljt ét in dé hendj.

Éns per jaor ét is weer fiës, kóm langsaamaan op gang.
Doon ét noe get röstig aan, want drie daag is hiël lang.
Ich gaon dan dé zölder op, en sjnap mich eine hood.
Want vastelaovend viere zit mich in ét blood.

Veul ver ós gezóndj dan brunk ós geine van de wies.
Raoze róndj in ét vastelaovesparadies.
Dees traditie mót en maog toch noajts verlaore gaon.
Dat heuërt toch bie-ós zoa-es de sjterré bie dé maon.