Refrein:
Vanoët d'n hemel veel ein ingelke
En det ingelke veel neet verkiërd
Persiës in Venlo veel det ingelke,
Wie vastelaovend woord geviërd:
Heej kin det zich pas ammezeere,
Nae, det wilt heej noeits miër weg,
De gansen hemel leet te lamentere:
'Maar, waat kwaam det good terech,
Maar, maar, maar, waat kwaam det good terech!'

Ik zoog det schoën verkleide maedje,
En ging metein al door de kneen,
Ik dach nog beej michzelf: 'Zôn plaetje,
Det heb ik heej nog noeits gezeen':

Ik vroog um : 'Geis dich det neet misse,
Daen hemel is dich toch vuul waerd?'
Toen zag het: 'Jông, wie däözig bisse?
Ik heb um heej noow op dees aerd!'

Het zag mich gister ôngelaoge
'Ik blief mien laeve lang beej dich!'
Noow môt ik mich toch aaf gaon vraoge
Leet det aan Venlo of aan mich?