Refrein:
Veurgister kwaamste gister thoës,
gister kwaamste vandaag nao hoës,
maar aste morge dörfs te kômme, inplaats van vandaag,
dan raeken d'r maar op det ik de trap aafzaag.
Veurgister kwaamste gister thoës,
gister kwaamste vandaag nao hoës,
maar aste morge kumps, inplaats van vanaovond,
is ut sjloes met diene vastelaovend.

Hae blief maar altiëd oët'nt gaon, as de bleumkes al lang boëte staon.
Dae van mich dae zuut gèn ind as hae d'r aan begint.
Hae los mich eedere morge af, hae trepke op en ikke draaf.
Jao, weej schaele daag en nach, daorum heb ik gezag :

Hae wet jao noëts wie laat ut is en auk gaar neet welken daag ut is.
Dae van mich, dae dreit maar door, kiek neet nao tiêd of oor.
Wie ik vanmorge op woel staon, waas meneer weer net nao bed 'nt gaon,
en hae zông : 'Wao gaon weej haer', ik zag : ' Dich geis te vaer '.