Ik bin mar en hieël gewoëne vrow, ik heb kiender en enne kel.
Zô'n allerdaags dursneej tiep, nou ja, ge kent ze wel,
die iederen dag d'n huushald duut, die noeët nie knaojt of fit,
mar tigge d'n vasteloavestied tigge eur menneke zit:

Refrein:
Mar vandaag, dan goij ik an d'n boemel,
jao vandaag, dan neem ik lekker vreej.
Weg van de zörreg, geplaar en dat getoemel,
jao vandaag, dan is d'n dag vur meej.

Ik maèj 't gras en ik naèj de klieër, ik poets mien hieële huus.
Zoeë heb ik dan 's aoves wer alles klaor en dan komme ze wer thuus.
Dan begin ik wer van veur af an, zoeë göt 't 't hieële jaor,
en as 't dan vastelaoavend is, geluuf mar, daor stoij ik vur klaor.