Refrein:
Jao dan gaon ve met de trein
van Wieërt nao Neerpêltj
Met in de binnetes, unne dikke pak met gêldj
Vae stoppe ieërst in Beul
aan 't aod grenskantoeër
Dao gaon vae dur eine pakke
en dan tuffe vae wieër doeër

de gezèt di-j stieët dur vôl van
jao 't treinke mot wieër trök
lest waas dur 'ne proofrit
en 't waas dur bieëstig drök
met de naaze tieëge de roête
en de knij-je tieëgenein
tufdje vae op Bêls aan en
waat zong toen eederein....

Det 't treinke toch rendabel es
daovan hej-je 't bewiês
vae trekke os niks aan
van det gesnoeëter en geniês
met 't oetzicht oppe bêrge
gaele zand en Beul-febriek
zeen vae gruuëts op 't treinke
det es Wieërter romantiek