Wat ik leerde van het leven
van wat ik geworden ben
nog steeds hetzelfde liedje
dat ik van buiten ken

vanaf de eerste dag
als 'n baby aan de borst
toen is het begonnen
van drinken krijg je dorst

pas op, pas op...

wat ik leerde van de liefde
van de allereerste zoen
het zou nog jaren duren
maar ik wist 't vanaf toen

ik zag haar bruine benen
in de trein naar Horst
door de zon beschenen
van drinken krijg je dorst

pas op, pas op...

elke dag genieten
van de woorden in ’n boek
als vuurpijlen die schieten
de tien weer in de klok

dan gaat 't weer beginnen
dan wordt er niet gemorst
dan gaat alles blinken
van drinken krijg je dorst

pas op, pas op...

om van eten maar te zwijgen
uitgebreide snelle hap
ik pak wat ik kan krijgen
m’n knieën worden slap

de geur van de verleiding
hangt voor me als ’n worst 
steeds als ik dit zing 
van drinken krijg je dorst

pas op, pas op...