Van de lentjwaer tot 't maelder

Tekst: 
Thei van Mulken
Muziek: 
Thei van Mulken
Artiest: 
Wim Stijnen, L. Smeets & Trio Lemmens
Album: 
CV De Steinder Bök - 'Steinder Vastelaoves leedjes 1985' - Spell 841208
Plaats: 
Stein

Woo vierste nog vastelaovend zwoa wie dat nurges kènt,
jao, weurste van te veure tot in de grôndj verwènt ?
Dat vunjste dao in dat dôrrèp, woo ich zwao gaer verbrèng,
dao woo ich ben gebaore en 't allerleefs van zèng.

Refrein:
Van de Lenjtwaer tot 't Maelder, tösje Steinderbosj en brök,
doa vunjste zônger faelder dôrrèp van die Steinder Bök.
Van de Lenjtwaer tot 't Maelder, woo dae Taterstein dao steit,
jao, dao vunjste zônger faelder, dôrrèp woo mien hart veur sleit.
Dao is 'r gebaore, den echte Steindernaer,
in dat dôrrèp tösje Maelder en de Lenjtwaer.

Weer höbbe de grwoatste optoch en auch den dikste stein,
'n haave en de sjarberg, 'n zeeve daags festein.
Weer höbbe de sjwoanste vrouwluuj, daobie cafeekes zat.
Noe mooste mich vertèlle, zèk mich, woo vunjste dat ?