= Ut muuske =

Refrein:
Waas ich maar 'n muuske met zôn sjnoët en lange sjtért.
Den bouwde ich mien huuske, oppe hook van 't buffet.
En as d'r get te doon is, bôn ich wat ich uch zeg.
As iërste dao aanwezig en pas nao de letste weg.

Vers1:
Groëte oëre klein van sjtôk, muuskes kômme euveral.
ég niej-sjierig bôn ich neet, maar toch weit ich 't gaer al.
Noë hôb ich 't ég neet sjlech, zôl 't kenne hiel mesjien
Det veur ens met vastelaovend, ich zôn moës zou moge zien?

Vers2:
Is 't saoves laat genôg, en môt ich alweer nao hoës!
Kiek ich met 'n bietje piën, nao 't hôlke van zôn moës.
As ich smorges wakker waer, met de kater in't gevech.
Dink ich:" waas ich maar ein muuske,ren ich veur de kater weg".