Refrein:
Ich höb e leefdesleed gesjreve
Veur miene karnaval
Diech bis de zon in hiel mie leeve
Jao miene karnaval
'ch Höb ganse bubbelende kneeje
Vaan miene karnaval
Iech zow mien hertsje wèlle beeje
aon miene karnaval

's Zóndagsmörges èlf sjeut, wat veul iech miech daan riek
En 's middags veur d'n optoch, daan trèkke veer naor Wiek
Mèt in de boonte störrem, Mestreechser kin 't neet
Die dreij daog laank daan trèk die stad, jao sjus wie 'nne magneet
Daorum höb iech miech noe ins good gezat
En sjreef e leefdesleed veur miene sjat