Ut kuuske, schoeen verkske zag op unne daâg:
zegk beurke, noow loestertj, heej in miêne maag
dao zeen ze aan 't vechte um plaats, ich zit vôl.
Ut beurke, det lachdje, dae haaj groeete lôl.
En hae zag, jao hae zag, met unne brei-je lach...

Refrein:
Gae zeetj de segaar jong, ga hetj uch verraoje.
Ich roêk ut spek al, waat ich gaon braoje.
Gae motj mich begriêpe, ich heb lang gewachtj.
D'n tiêd es gekaome, dejjae waerdj geslachtj.

Det kuuske, dik verkske, zag: loestertj us good.
Ajjae mich goatj slachte, bewaartj dan miên blood,
en aetj ouch mien bloodworst op ut boorebâl,
mer neet inne vaste, want dan krieje kâl.
En hae zag, jao hae zag, met unne brei-je lach...

Oeës kuuske, leef verkske, dét es dör neet mieër.
Ut woeêntj inne Hieëmel bee-j Oeës Leve Hieër.
En zeej-jae dét beurke, dan augt-j dae gezoond.
Dae ui-j zich zieen buukske mét bloodworst good roond.
En hae lacht-j, jao hae lacht-j, haaj gaer nog us gezacht-j...