Refrein:
Wae motte we heejveur toch bedanke.
Wat waere we noow toch weer verwind.
Ut laeve, det haet zon schoene kante.
Wat geit ut os weer veur de wind.
Och wat hebbe weej ein laeve,
dit is toch ongekind.
Ut is toch ein gegaeve,
det unne mins kriegt ... wat hae verdint.

Noow komme weer die daage, van gek daon en plezeer.
Weej laote os neet jaage, weej blieve heej zoe geer.
Laot os nog wat verteere en det neet eine kier.
Nog efkes renteneere, want dit det smak nao mier.
De vreugs dich dukker aaf, zien weej dan zoe braaf ...

Geneete van ut laeve, det steit beej os veurop.
Ut wuurd os zoe gegaeve, de kriegs ut g`woen veur nop.
En kiek ens nao die minse, dan wetste ut geliek.
Dan hoofse niks te winse, de veuls se dich dan ech riek.
Dan is ut weer zoe wieht, ik mot ein rundje kwieht ...