Al bis diech eigelek e bitsje klein.
Al deis diech dudelek neet aon de lijn.
Toch zow iech diech neet wèlle ruile,
umtot iech zoeväöl vaan diech haw.

Al biste soms e bitsje prikkelbaar.
Al deis diech soms ouch wel e bitsje raar.
Toch zow iech diech neet wèlle misse,
umtot iech zoeväöl vaan diech haw.

Is get gebäörd, höbbe veer wäörd,
meh dat is gaw veurbij.
Es iech 'ns sjel, of sjriew get hel,
daan is dat ouch weer zoe vergeve, en weer zoe vergete.

Al weurste hei en dao e bitsje gries.
Al dink iech soms: 'dee Frans dee is neet wies'.
Toch zow iech diech neet wèlle misse,
umdat iech zoeväöl vaan diech haw.

Al zits diech soms get väöl op dien aw krent.
En diech nog miejer bovenop dien cent.
Toch zow iech diech neet wèlle misse,
umtot iech zoeväöl vaan diech haw.

De deegs miech verdreet, ouch al wowste 't neet.
Jao, dat deeg miech soms pijn.
Iech ging te wied, iech höb daovaan ouch spiet.
Meh, dat is noe alweer vergeve en ouch weer vergete.

Al goon veer heinao euzen eige weeg.
Veer blieve altied zinge in Mestreech.
Daorum hoofs diech miech noets te misse,
umtot iech zoeväöl vaan diech haw.