't Waor väöl te sjoen um woer te zien.
Wat zoe prachteg leek, dat waor mer sjien.
Iech höb te väöl verwach, aon ech gelök gedach.
't Waor väöl te sjoen um woer te zien.

't Waore zoe'n prach verhaole dieste miech höbs vertèld.
Iech hóng steeds aon dien lippe, jao, diech waors miene held.
Wat leet iech miech belege, God, wat waor iech toch stom.
Totste mer mèt miech speule wows, is boe iech noe achter kom.

Diech zows miech alles sjinke, niks waor teväöl veur miech,
en jao, iech zaog 't blinke, gelökkeg zien saam mèt diech.
Meh sjat, wat kin 't pijn doen este oet d'n hiemel vèls.
Noe bliek miech pas gei woord waor woer vaan al watste höbs vertèld.