Wat dènk ich gaer trök aan die jaore,
toen veer dansde op de tango in de nach.
Die herinnering geit noojts verlaore,
in de danszaal höb ich toen op dich gewach.
't Liek alweer zoa lang geleeje,
'n blauwe zomernach vol sjterre en romantiek.
Ich keek in dien auge, woort wèrm van bènne,
dat haaje veer toch allebei neet verwach.
Ich zal noots vergaete wiej ich tich leerde kènne,
op de tango in de nach.

Refrein:
Jao, ozze tango-tango in de nach,
dae haet oos biejein gebrach.
't Is 't leed van Liebe en amore,
ozze leefde kènt neet sjtök.
Jao, ozze tango-tango in de nach,
in de danszaal höb ich op tich gewach.
Aan dae sjoone tied dènk ich gaere trök,
aan ozze tango-tango in de nach.

Ich dènk dèks trök aan die jaore.
Doe es mien maedje en ach, ich waor zo bliej.
Ich höb tich neet meë oet 't aug verlaore,
bèn altied blieve druime van oos melodiej.
't Liek alweer zoa lang geleeje,
'n blauwe zomernach vol sjterre en romantiek.
'ch-Wil wéér mit tich danse, wéér mit tich zènge,
wéér mit tich sjanse; plezeer en 'n lach.
Wéér nao dae danszaal, óm dich te vènge,
veur de tango in de nach.