‘t Volk zit in de niste
de veejand met zien liste dae leet weer op de loer.
weej zulle um verjage, weej speule nôw pandoer.
Kôm vrinde det wuurd vechte
de mismood met zien knechte dae steit weer veur de paort.
weej zulle neet versage, gluif det maar op ôs waord.
Allez! allons!
kôm makkers, die rakkkers weej jage ze achternao.
Weej wille nôw de luuj weer laote lache
weej dwinge ze met ôzze goojen daag.
en wae d’r zich dan waere wilt, waat dach ge
dae velle weej met eine gekke slaag.
 
Kôm manne op ôg poste
en waat ‘t ouk maag koste, weej gaon nôw aan de slaag.
‘t Volk geit haos bezwieke, door sômberheid belaag.
Weej laote ôs neet kiste
weg met de pessimiste, nôw gaon ze veur de vloër
die nuëtelikke näölers, det zore klagerkoër.
Allez! allons!
te waopen! te waopen! de zwartkiëkers zien weer dao.
Allez! allons!
kôm makker, die rakkers weej jage ze achternao.
Weej wille nôw de luuj weer laote lache
weej dwinge ze met ôzze goojen daag
en wae d’r zich dan waere wilt, waat dach ge
dae velle weej met eine genne slaag.