Deze schitterende tiéd dae steit heej veur mich.
Geliék aan det leeve vastelaovesgezich.
Geschmink mit eine gölle lach.
Kwaam het ônverwach.
Waat d'r kump mak mich neet oét.
Bin verleef op die snoét.

Refrein:
Vastelaovend waat eine moeien tiéd.
Dao hald ik van,
Dae wil ik noeits miér kwiét.
Want waat weej gaon belaeve.
Det mak mich zoë kontent.
Weej meuge gaon geneete.
Van 't veurjaorssentiment.
Vastelaovend waat eine moeien tiéd
Dao hald ik van, dao hald ik van, det wil ik noeits miér kwiét
( letste kiér; Dao hald ik van, dao hald ik van, ik wil dich noeits miér kwiét )

Minse ik vertel ôg gaer wie gruuëts ik bin.
Mit mien ônverwachte vastelaovesvrindin.
Noow belaef ik gans 't jaor.
't Moment wao ik mien hert verlaor.
Kiekend nao dien gezich.
De's vastelaovend veur mich.
Det hilt 't in veur mich