Ein mommegezich, noe gluif 't mich, det pas toch jederein.
Ze zeen in alle maote, veur groat en oug veur klein.
Ze kieke waal ens dreuvig, mer meistal toch komiek,
en zitte allemaol vas gemaak aan ein sjtökske elastiek.

Refrein:
Wo is mien mommegezich, ich zeuk 't efkes op,
en zet 't mit de vastelaovend op de kop.
Drie daag zeen ich alles road, geel en greun,
mer essjelegoonsdig kiek ich toch mer weer geweun !

Mit vastelaovend is d'r van alles hie te doon.
D'n eine löp es pater, d'n angere es kloon.
Ein heks of eine indiaan, 't is toch gans egaal,
dao pas altied ein mommegezich, al kik det soms get vaal.

Nao drie daag hoempa teterete zit 't al weer d'r op,
den pak ich mich 't mommegezich mer weer van miene kop.
En mit ein sjtökske in de kraag, denk ich mit veul plezeer,
't mommegezich det pak ich mich 't volgend jaor mer weer.