Refrein:
As 't leave toch es waas wie vasteloavend,
dan kosse joetse van de merge wies d'n oavend.
Dan heisse alle dage lol, ging se 's flink oet diene bol.
Leep se de tap es op en neer, dronk se op tied 'n glaeske beer.
As 't leave toch wie vasteloavend waas,
dan ware joeks en lol de grotste baas.

Door 't ganse joar hear bringt 't leave os wel get.
Soms de zevende hemel, mer soms auch naatje pet.
We sloan os d'r doorhear, noa mismood kumt de kloon.
Want ein dink is hiel zeker, wat wea 't leefste doon.

Joa, we doon gezellig mèt, mèt 't laeve in Kepèl.
Wat d'r merrege kumt, och, det zeen we dan nog wel.
Mer eine kier per joar kriegt 't leave nag mier kleur.
Dan pakke wea de stappers en goan we d'r wer veur.