In 't graas van de wei 
höbbe veer same gevried 
en 't graas waar zo werm e
n 't veldj waar zo wied 
en sjoon waar 't waer en zach zòng de wèndj 
en ich hauw dich zo gaer 
leif kèndj

es ich neit meer zèng brèng 
mich dan mer nao hoes 
brèng mich trök nao mie landj
dao vuil ich mich thoes 
bie zo'n eppelebömke
es 't bluit in de mei
en ich plök dich e blömke 
in 't graas van de wei

en wurt 't dan kawd 
es 't sjniet aan mien roet 
kump 't lètste kómplet
en mie leidje is 
oet dan ligk op 't veldj
die sjneewitte sjprei
en dan lègk ich mich neier 
in 't graas van de wei