't Aafwasmesjien drejt.
De deure sjtaon taege-ein aope, zodet dae rouk fijn d'r oet wejt.
En Rossini drief euveral door haer, heel röstig en zaach.

In de gank hange nag twe vraemde jes.
Dao waar gelökkig genóg drank, allein van dae roje höbbe veur nag maar ein fles.
De luuj drinke toch meer wien as beer op zón daag.

Maar noe... noe alle miense nao hoes zin gegaon,
en alle sjteul weer op heur eige sjtekske sjtaon,
noe de veugel al weer bienao zinge gaon for the break of dawn,
noe wil ich d'r nog eine mit dich drinke,
dae letste wao ich de ganse sjone aovend al aan höb mótte dinke.
Laot ós boete same klinke gaon,
ómdet 't sjoonste van 't feesveere begint, as 't fees is gedaon.