Op eine hacienda achter in 't Ven,
zoot de dochter van Don Tinus in de kiepe-ren.
Ai-ai-ai-ai-ai-ai-ai (bis)
Kuëb, de caballero had um gaer as broëd.
'Guëf d'r genne', zag zien pap, 'det kump d'r mich neet oët.'
Ai-ai-ai-ai-ai-ai-ai (bis)

Refrein:
Aoh mien dudelke, mien snubelke, chiquita !
Mien primabella donna signorita.
Ik speul veur dich allein mien serenada,
op bloëte veut in de piama.

Bertha hoort um zinge, reep toen: ' Huër ens Kuëb,
kôm maar heej-eropper, want ik gluif det vader sluëp.'
Ai-ai-ai-ai-ai-ai-ai (bis)
Kuëb dae zag toen: ' Bertha, ik weit al gooje raod,
kôm ein bietje doënder beej, dan kös ik door d'n draod.'
Ai-ai-ai-ai-ai-ai-ai (bis)

Pap had det geraoke, reep toen : 'Fikkie sjoek!'
Kuëb dae schriëwde: ' ; De's gemein, dae'n hônd is opgestoek.'
Ai-ai-ai-ai-ai-ai-ai (bis)
En de caballero leep zich boete aom,
maar 't kösde um ein bôks en ouk ein bietje baom.
Ai-ai-ai-ai-ai-ai-ai (bis)