Refrein:
Ut es vörbeej, de Vastelaovundj-tiêd dae es gedaon,
ut woore 3 daag um neet te vörgaete.
Nöw es ut tiêd um met ut daagliks laeve doeër te gaon,
al zeej-ae van dae Vastelaovundj nog bezaete.
Ut es vörbeej, ut es gedaon, vae motte zoeë nao hoës tow gaon.
Laeve de Rog, Vivat oeës Wieërt.
Kleenktj vör de allerlèste kieër en dannao dit jaor echt neet mieër.
Laeve de Rog, Vivat oeës Wieërt, ut es gedaon.

Ut pekske kân weer inne kast, de Preens es weer gewoeën.
Weem dette doeër ut jaor haer woor, de möts kan aaf 't woor schoeën.
De Vastelaovundj-tiêd dae es vörbeej,
de poetsvrouw haaltj de dweil doeër ut kefee.

Ut Roggebieëst vergieët tot as, Staek-Jan dae lutj un traon.
Jao, mêrge keumptj de kater pas, ut fieëst det es gedaon.
De Vastelaovundj-tiêd es weer vörbeej.
Komtj gaotj nog neet, nein blieftj nog efkus heej.