Suzanne
Veer zaote same in de keuke, de klok die stónt op half ach.
Iech dach: ' Zou iech häör 'ns pune? ', dat had zie toch neet verwach.
Geine waor thoes, de deur waor touw.
Daor waor mer ein dink wat iech wouw.
Refrein:
Suzanne, Suzanne,Suzanne.
Iech bin stapelgek op diech.
Iech lag m'n han toen op heur kneeje, puunde häör toen in de hals.
Iech dach: ' Wat geit daor noe gebäöre? ', leve God, wat keek zie vals.
Opins kreeh iech toen unne drej, iech sjrók miech rot vaan deen oplewej,
en vroog aon häör of ze neet heel vaan dat gevlej.
En iech dach bijj miechzellef: ' Boerum iech, altied iech, boerum? '
Gaon mer weer opnuij probere, puun häör nog ins in de nek.
Och, leet zie zich mer gewere, meh, ze zag: ' Biste noe gek? '
Ze vroog toen wat 't mèt miech waor.
Iech dach: ' Aha, noe is ze daor'.
Veer zaote nog steeds in de keuke, mer noe waor 't half ein.
Iech dach ' Zouw iech häör 'ns vraoge?', m'n han, die laoge op häör bein.
Ze zag: ' 't Is d'n hoegste tied'.
Ze vroog aon miech: 'Höbs diech noe spiet?'