't Deid mich leid, 't koalik feit, woeuver noe mien leedje geit.
Num ich neet gaer in miene mondj, 't geit drie minute euver sjtrontj.
Ich ruuk de mes en ammenjak, de verkes- en de kippekak.
De reuk dae mich dóór alles geit, mich daag en waeke begeleid.

Refrein:
Wat mot ver doon, wat mot ver doon, mit al dae stronjt van koo en hoon ?
Wo ken ver kwiet, wo ken ver kwiet, dae sjerpe zeik, dae fiene sjiet ?
Wo mot dat haer, wo mot dat haer, 't is veur te tonne gaar gein waer.
Noe zuug wie alles sjeif mesjeert, d'r is te veûl, jao, veûl te veûl
geproduceerd.

't Is veur de boer auch geine lol, hae zit mit koel en kelders vol.
Hae zuut wie centimaeters dik zie lendj al volgesjete lik.
Hae zuch en zaet: ' 't Is toch te erg, wat doon ver mit dae boterberg,
dae sôkker oet die sôkkerkroat, mit melk en vleisj ? Weer zeen gekloat.'

Mer höb ver neet te laat bedach, dat 't boerewerk hie is verkrach ?
De driede welt krig gaar gein kans in vleisj, en melk, en boterdans.
En ziene sôkker oet 't reet verköp dae erme kloatzak neet.
Doa geine zich aan regels hilt, sjleit hie de zaak mit sjtronjt op tilt.