Ik gaef dich enne raod, ik mein ut ech met dich ni kwaod,
vergaet de stress, dân geit de krômme zin verdwiéne.
Dât knôpke umgedreit, dän kump plezeer wir aangeweit,
dân wôrdt wât iërs zô krômp waas, allemaol wir rech.

Refrein:
Kôm, laot mich is kiëke in die kiëkerkes vân dich.
Laot mich maâr is zeen dât die kunne straole nao mich.
Kôm, straol mâr nao mich.
Ik straol nao dich truuk, dân mixe die straole, die straole zich.
Jao, ik huür beej dich en dich huürs beej mich.

Al lukt dât soms ok ni, en hes-se aaf en toe verdreet,
dink dân mâr aan ut zunke, dât wir zal gaon schiëne.
Dân kump ut ok wir good en kries-se ok wir nieje mood.
Veurâl âs ik dân zuutjes taege dich dit zeg:

Wae duit ôs now nag wât, dich bis mien allerleefste schat.
Jao, iërlik waor, dao kump ech niks en neemus tusse.
Ut is met mich gedaon, ik wil vort same met dich gaon.
En dae dât ok met dich woej doon, dae haet mâr pech.