Mie levelaank höb iech zoe väöl gelök,
zeet ederein, zeet ederein.
Vaan oongelök kreig iech 't kleinste stök,
dat zeet 'n ederein.

Refrein:
Meh mie leve is 'n bende ellende en oongelök.
Altied pech, noets eve bóffe, geine cent, meh altied póffe.
Want mie leve is 'n bende ellende en oongelök.
Zjus wie 'ne sjoene foto, dee gans is mislök.

Iech höb 't bèste bäönsje vaan 't land,
zeet ederein, zeet ederein.
Vaan hiel väöl dinger höb iech väöl verstand,
dat zeet 'n ederein.

Daon iech 'n kemissie, ‘t zellefde leedsje, iech staon in de verkierde rijj.
En koup iech ins veer appelesene, daan zien ‘t ‘rs mer drei.

Iech höb 't sjoenste meidske vaan de straot,
zeet ederein, zeet ederein.
E leedsje zing iech altied sjoen op maot,
dat zeet 'n ederein.