Späölt Jerôme op zien trombone kreig ‘n eeder kippevèl,
want Jerôme, dee blaos zoe hèl.
Späölt Jerôme op zien trombone, geit heer gans oet ziene bol,
daan heet heer lol.
Heer späölt beij de fanfaar hiel dèks ‘n valse noet.
Heer huurt ‘t zellef neet, mèr de dirigent weurt roet.
Späölt Jerôme op zien trombone, geit heer gans oet ziene bol,
daan heet heer lol.

Vaan keends aof aon, wôw heer meziek goon make.
Heer zeurde pap en mam de oere vaan de kop.
Heer wôw ‘t gere mèt accordeon goon make,
mèr dat waor effe pech, dee vleeger ging neet op.
Hiel gèt jaore later kôs heer naor de fanfaar.
Heer kreeg daor ‘n trombone, en die waor toen de sigaar.
Jerôme, dee waor vergöld, heer lierde mèt gedöld.
Ze höbbe häöm gezag: 'Bloos mèt volle krach!'

En is mèt de fanfaar ‘ns niks te speule,
daan geit heer mèt plezeer in ‘n zaate hermenie.
En beij ‘t blooze sprink heer wie ‘n dartel veule,
vergit heer alle tied en huurt niks aanders mie.
Kump heer ‘s aoves toes, zoe kepot wie unnen hoond,
zeet zie vruiwke leef: 'Jungske, maak ‘t neet te boont'.
En is ‘t effe stèl, daan wèt Jerôme ‘t wèl.
Ze höbbe häöm gezag: 'Bloos mèt volle krach!'