Doer te buëke laot vier wèète dat het lief ziech neet zoe veult,
wie 't gaere waol zow wille, 't eège tempo neet mie heult.
Groete hoenger of 'n ping, in 't kommer of geluk.
Doer die traone wit d'n aandere: 'Noe kin iech diech weer truk...'

Hel op laache is e tèèke, 'ch heb zoen sjpas en dat is fijn.
Kinne buelleke is baeëter es de bisjte medicijn.
Och, wat heb vier dow gelaache, oengder oes zoe diks gezaach.
't Is toch dat wat vier onthaawe, waor 't aanders daan verwaach...

Refrein:
Mit dien sjtum kins ste kalle, zjwiege, laache, buëke, zinge.
Mit dien sjtum kins ste leege, sjrieuwe, fluusjtere, beminne.
Mit dien sjtum kins ste vrèègele, regere, uëverwinne.
Mit oes sjtum ming vier alles, nieks te kinne doen.
Mit oes sjtum ming vier alles, nieks te kinne zien...

Fluusjter gaere es iech wil, dat sjuus daen aandere 't huurt.
Noe get lieliks, daan get sjoens, 'ch haaw 't sjtel en oet de buurt.
Es iech 'sjat van miech' wil zegge, huurt dat ech neet eederèèn.
Toch zal alles 't gaw wèète, zek, die zien altied bie-èèn...

Kinne sjrieuwe is een gaaf, daovaan wurd d'n hiemel klaor.
Wat daan d'r-oetvilt makt zoe oet, dat iech zelf miech neet sjpaor.
Jao, soms zows ste wille kwaake, zoe vanaof d'n hoegsjten toeën.
Zoziezo, dat been iech kwiet, en het oengwaer dus gedoeën?

Uëver 't kalle sjtel te zjwiege, daovaan driejt de waereld duel.
Wat èèneeder haet te zegge, da's toch gèène flawwekuel.
Uëver zjwiege wille kalle, sjtèèt oes diks de moengd vòòl tan,
is zoe wienig van te zegge, mit de haore ien de han?

Uèver zinge kin iech zegge, ech, daan pak iech miech d'n tied.
Alle hoege, alle liege, dao-ien waeër iech 't waol kwiet.
Alle noete kinne dienke, alles maog en is legaal.
Toch dae zaank umvat neet alles, mèh väöl mie es al dae kaal?