‘t Is noow carnaval, gen zurg aan de kop.
Doe zings, doe sjprings en drinks dien pilske lekker op.
Mer sjtraks is ut gedaon, dus minse, astebleef,
laup ens nao die bar, en vraog dao ens hiel leef:

Refrein:
As sjtraks de tent geit sjloehte, en ‘t eind det kumpt in zicht,
dan sjoet gae os wir boehte, jao, dan geit ‘t kraenke dicht.
Mer wae wille neet goan, wae zeen heij vulste gaer.
Dus sjtraks as ‘t eigelik tiehd is, vaeg dan nog efkes um os haer.

Un jour, det deurt zoeë lang, dus blief nog efkes heij.
Want dreej daag carnaval, die zeen toch zoeë veurbeij.
Dus pak uch unne pils, en huf um hiel hoeëg op,
en zing met mich dae prins de oehre van de kop.

As sjtraks d'n opperkuus wir zaet: 'de tent geit dicht',
dan roope wae in koer, met un verbaas gezicht:
'Wae zeen nog vulste fit, wae wille neet nao bed.
Wae sjoenkele haen en truuk, kom, doot toch met os met!'