Refrein:
De ganse sjtad die sjteit te sjravele, sjravele, sjravele.
De ganse sjtad die sjteit te sjravele, me kènt neit veur of achteroet.
Want ich moosj effe nao den tap, mèr noe sjtaon ich hie zoo krap.
D'rom blief ich èffe bie dich brazele, pès ich sjtrak... weier mòt gaon
sjravele.

De vastelaovend is weier dao, veer gaon noe fein op sjtap.
Ver zuike os ei klein kafeeke, urges in de sjtad.
Mèr este eimaol bènne bès, begint pas goud de sjpas.
Doe kèns neit veur- of achteroet, de ganse zaak zit vas.
En me braazelt taegenein, en me sjravelt kort langs ein.

Bie Wilke Mols, bie Cel van Sjteuns en ouch bie Vic van Naer,
dao sjteit me zich te duuje, want me sjravelt toch zo gaer.
Ouch in de Sies, de Pub, de Kup, bie Sjrage en bie Cals,
dao hink me man aan man en hiltj zich sjtevig om den hals.
Bie 't Sjterfhoes sjteit me sjoon, mit drie man in ei paar sjoon.